Aristotelous Books

  Ευχή ή Συμβουλή;   Ευχή και συμβουλή.  Δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Αλλιώς δέχεσαι την ευχή κι αλλιώς την συμβουλή. Ο κάθε άνθρωπος δέχεται και αντιλαμβάνεται διαφορετικά την κάθε μία από αυτές τις λέξεις. Για κάποιους η ευχή είναι κάτι καλό και δίνει αισιοδοξία. Την δέχονται με αγάπη και την θεωρούν ένδειξη αγάπης. Για κάποιους άλλους μοιάζει κάτι αδύνατο και απλά ουτοπικό. Χωρίς δράση και αποτέλεσμα. Το ίδιο ισχύει και για τις συμβουλές. Ίσως με περισσότερες παραλλαγές. Πχ την συμβουλή αν την ζητήσουμε μας φαίνεται διαφορετική από αυτή που θα λάβουμε χωρίς να την ζητήσουμε. Πολλές φορές μοιάζει με χειραγώγηση και γίνεται παρεμβατική. Όταν δίνουμε μία συμβουλή έχουμε περισσότερη ευθύνη και οι πιο ευσυνείδητοι από εμάς είμαστε λίγο φειδωλοί. Σε αντίθεση με μία ευχή που την δίνουμε με μία μεγαλύτερη ευκολία αφού είναι «απλά μία ευχή»   Τι είναι όμως η συμβουλή; Η συμβουλή συνήθως είναι γνώση από προσωπική εμπειρία κάποιου που την προσφέρει οικειοθελώς και αφιλοκερ

  Βιβλία αυτοβοήθειας Είναι τελικά ωφέλιμα;   Θυμάμαι στις αρχές της δεκαετίας του 90 να είναι πραγματικά σπάνιες οι εκδόσεις βιβλίων αυτοβοήθειας κυρίως στα ελληνικά.  Οι συγγραφείς έγραφαν όμως ήταν λες και έπρεπε να είναι «κρυφά» ή «μυστικά». Μεταφράσεις δεν γίνονταν τόσο συχνά και όσοι έγραφαν τους αποκαλούσαν «γραφικούς» ή « UFO » Υπήρχε ένας φόβος για κάτι άγνωστο που μπορεί να επηρεάσει τα μυαλά των ανθρώπων με αρνητικό τρόπο. (ίσως να υποβόσκει και στις μέρες μας) Όλα τα αποκαλούσαν αιρέσεις και προσηλυτισμό. Προσωπικά έψαχνα -αν και πολύ μικρή τότε- σε κάθε γωνιά των βιβλιοπωλείων αλλά και σε ό,τι ελάχιστο υπήρχε τότε στο νεαρό διαδίκτυο. Αγόραζα και διάβαζα ό,τι υπήρχε σχετικό με την φιλοσοφία κάθε «μικρού» ή «μεγάλου» πλουτισμού. Ό,τι αφορούσε το θέατρο και αναζητούσα μέσα από την αρχαιότητα σημάδια και κρυφά μηνύματα που άλλες χώρες τα είχαν αποκρυπτογραφήσει και προσπαθούσα να τα συνδυάσω. Όχι πάντα με επιτυχία. Να διευκρινίσω εδώ ότι αναφέρομαι μόνο στα βιβλ